Δυο πολύ ενδιαφέρουσες συζητήσεις έγιναν την Κυριακή 6 Απρίλη στη διάρκεια της Ημέρας Παιδείας που οργάνωσαν τέσσερα δημοτικά σχολεία της 4ης δημοτικής κοινότητας, το 58ο, το 60ο, το 144ο και το 145ο. Η Ημέρα Παιδείας έγινε στο 144ο σχολείο στο οποίο φιλοξενήθηκαν και όλα τα παιδιά με τις δικές τους δράσεις.
Οι γονείς είχαν τη δυνατότητα να συμμετάσχουν στις δυο συζητήσεις που λόγω χρόνου τελικά, έγιναν μια, ενώ τα παιδιά την ίδια ώρα στο προαύλιο του σχολείου έπαιξαν ομαδικά παιχνίδια με την ομάδα του 37ου συστήματος Προσκόπων και αργότερα έδωσαν φιλικά μάτς ποδοσσφαίρου και μπάσκετ. Οι ομάδες χορού των σχολείων μετά τις συζητήσεις των γονιών, παρουσίασαν ένα χορό και καταχειροκροτήθηκαν. 
Η Ημέρα Παιδείας άρχισε με τη συζήτηση για το ενιαίο Λύκειο. Στο πάνελ ο γενικός γραμματέας της ΟΛΜΕ Σταμάτης Νικολάου και ο πρόεδρος του κέντρου Μελετών και Τεκμηρίωσης της ΟΛΜΕ(ΚΕΜΕΤΕ) Παύλος Χαραμής εξήγησαν με αποκαλυπτικά στοιχεία τι ακριβώς σημαίνει η εφαρμογή του νέου νόμου για το ενιαίο Λύκειο. Ο Π.Χαραμής με μια εμπεριστατωμένη μελέτ, κατέδειξε πως το άμεσο αποτέλεσμα του νόμου είναι να εγκαταλείπουν τα παιδιά το σχολείο και να μπαίνουν στον κόσμο της μαζικής ανεργίας. Το ενιαίο Λύκειο "αριστοκρατοποιείται" και εκτιμάται, σύμφωνα με τα στοιχεία, πως το 60% των παιδιών θα πρέπει να κατευθυνθεί στην τεχνική εκπαίδευση ήδη από το Γυμνάσιο. Χωρίς δηλαδή να έχει ο γονιός ή το παιδί την "πολυτέλεια" να αποφασίσει τι θα γίνει όταν μεγαλώσει. Το εκπαιδευτικό σύστημα τον εξαναγκάζει να εγκαταλείψει τη μόρφωση και τη γενική παιδεία, με την εγκαθίδρυση ενός αυταρχικού μοντέλου αξιολόγησης και αριθμών που βλέπουν και λογαριάζουν τους μαθητές ως ...νούμερα.
Με νούμερα μετράνε και τους εκπαιδευτικούς, τους οποίους απολύουν ή θέτουν σε διαθεσιμότητα. Ήδη στα τρία χρόνια αποχώρησαν-απολύθηκαν από την εκπαίδευση περισσότεροι από 30.000 εκπαιδευτικοί ενώ δεν έγινε καμία πρόσληψη. Τη συζήτηση συντόνισε ο πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων στο 144ο σχολείο Κώστας Ανατολίτης.Η δεύτερη συζήτηση για το δημοτικό σχολείο και τον τυφώνα του σχεδίου Αρβανιτόπουλου για την αξιολόγηση-αυτοαξιολόγηση των εκπαιδευτικών, ήταν μια πραγματική αποκάλυψη για τους γονείς.
Ένα σχέδιο ολοκληρωτικής επέλασης που θα οδηγήσει στο στείρο ανταγωνισμό, τους διευθυντές να παραδίδονται σε ορέξεις ιδιωτικων εταιρειών για να πάρουν χορηγία για το σχολείο, στους δασκάλους που θα θέλουν να πάρουν "καλό βαθμό", άρα δεν θα ενδιαφέρονται για τους μαθητές ή να τους μάθουν πράγματα και τους γονείς οι οποίοι θα πρέπει να πληρώνουν σε ιδιωτικά μαθήματα για να πάρει καλό βαθμό το παιδί τους.Επιπλέον, όπως κατέδειξε ο δάσκαλος Λουκάς Καβακλής, με τα στοιχεία που ζητάει το υπουργείο "φακελώνονται" όλοι οι μαθητές στο υπουργείο Παιδείας για "παραπτώματα" συμπεριφοράς. Φακέλωμα που τους συνοδεύει σε όλη τη ζωή τους και ως "εργαζόμενο" και ενήλικα! Η πρόεδρος της Ένωσης Γονέων Σπυρούλα Πρεσβέλου μίλησε για τα προβλήματα υποχρηματοδότησης των σχολείων και κάλεσε τους Συλλόγους Γονέων να αναλάβουν δράση απέναντι στα σχέδια του υπουργείου.
Τη συζήτηση συντόνισε η πρόεδρος του 60ου δημοτικού σχολείου Ματίνα Παπαχριστούδη η οποία παρουσίασε τη νέα τάση στην επικοινωνιακή καταιγίδα αναδιάρθρωσης της δημόσιας εκπαίδευσης. Στον Τύπο και τις διάφορες ομάδες συμβούλων κυριαρχούν οι μελέτες εταιρειών ή συμβούλων στις οποίες κάτω από τον τίτλο
"Γιατί οι μεταπτυχιακοί τίτλοι είναι χάσιμο χρόνου", αναλύεται πως η εκπαίδευση-μόρφωση είναι "χάσιμο χρόνου και χρήματος".
"Για την "υγιή οικονομική και κοινωνική ανέλιξη τον 21ο αιώνα", οι χώρες πρέπει να ξεχάσουν τα "κολέγια, τις σχολές και τα πανεπιστήμια", γιατί "πρόσφατα στοιχεία ερευνών έχουν δείξει ότι όχι μόνο τα κολέγια, οι σχολές και τα πανεπιστήμια δεν αποτελούν βασικές οδούς προς το χώρο της εργασίας, αλλά επιπλέον ότι τα παιδιά είναι σε θέση να διαχειριστούν τη ζωή τους, δίχως τη μεσολάβηση του γυμνασίου και του λυκείου! Μάλιστα, πρόσφατη έρευνα η οποία εκδόθηκε υπό τον τίτλο: Escaping the endless adolescence, δείχνει ότι όχι μόνο το σχολείο είναι αχρείαστο, αλλά ακόμη περισσότερο ότι είναι επιβλαβές για την ελευθερία που έχουν ανάγκη τα παιδιά για να εξελιχθούν.
Αυτό που πρέπει να κάνουν είναι να εστιάσουν σε
"εκπαιδευτικά προγράμματα ειδίκευσης και πρακτικής άσκησης".
Λένε δηλαδή: "τι χρειάζονται οι μακροχρόνιες σπουδές, όταν η πρακτική άσκηση και ειδίκευση είναι αυτοί οι παράγοντες που καθιστούν τους νέους αξιοποιήσιμους στο χώρο της εργασίας; Χρησιμότερο θα ήταν αν, κατά τα χρόνια μαθητείας τους στο γυμνάσιο και στο λύκειο, οι νέοι παρακολουθούσαν τέτοια προγράμματα, έτσι ώστε αργότερα, στο κολέγιο, να είναι ικανοί για πραγματικές δουλειές, που οι εργοδότες εκτιμούν και πληρώνουν, αντί να επιβαρύνονται με δάνεια σπουδών.
Με βάση αυτή η θεωρία που επιβάλλεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις ΗΠΑ, εξηγούνται πολύ καλά και τα περίφημα σποτάκια του υπουργείου Παιδείας με τα οποία μας διαφημίζουν γιατί τα παιδιά μας δεν χρειάζεται να γίνουν γιατροί ή δικηγόροι αλλά να γίνουν μοδίστρες και ηλεκτρολόγοι...
Στο τέλος των δυο συζητήσεων τέθηκε και το ερώτημα -στόχος της Ημέρας Παιδείας. Κι εμείς οι γονείς τι κάνουμε; Το ερώτημα οφείλει να απαντήσει κάθε Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων μετά το Πάσχα. Γιατί όπως ακούσαμε από το υπουργείο παιδείας θα αποσταλούν στα σπίτια των οικογενειών τα περίφημα ερωτηματολόγια αξιολόγησης του σχολείου και των δασκάλων.
Κανονικά λοιπόν πρέπει να συγκεντρωθούν όλα αυτά στους Συλλόγους Γονέων και να αποφασίσουν πως θα ανταπαντήσουν στο υπουργείο Παιδείας, αξιολογώντας τη δική του πολιτική.
Αυτή που θέλει να διώξει τα πολλά παιδιά από τα δημόσια σχολεία και να κρατήσει τα λιγότερα, όσα θα μπορούν να πληρώνουν ιδιωτικά μαθήματα για να γίνουν "ανταγωνιστικές μονάδες".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου