Πριν περίπου τρία χρόνια ο "ποιητής" μπαμπάς του Συλλόγου μας, ενεργό μέλος που έστησε και το τμήμα κήπου και το διατηρεί, όλοι ξέρουμε ποιος είναι κι ας είναι τόσο σεμνός ο ίδιος, έγραψε ένα ποίημα. Το διαβάζετε δίπλα στη φωτογραφία.
Ο Σύλλογος γονέων που ούτε στιγμή, με λάθη ή αδυναμίες, δεν σταμάτησε να αγνωίζεται και να κινητοποιείται για το σχολείο, για το δημόσιο σχολείο και για τα παιδιά μας, κατάφερε τα τρία αυτά χρόνια να βγάλει...ψεύτη τον ποιητή.
Ας δούμε λοιπόν τι καταφέραμε ως Σύλλογος και γονείς στο 60ο δημοτικό, σύμφωνα με τις επιταγές του ποητή μας. Τα δέντρα μας κλαδεύτηκαν από την υπηρεσία του δήμου, αν και θα μπορούσε πολύ καλύτερα να τα περιοποιηθεί. Αφησε τις ποροτοκαλιές και λεμονιές ακλάδευτες και δεν έκοψε τις βρωμο-καστανιές που απλώνονται σαν ιός στα άλλα δέντρα.
Οι βρύσες αλλάχτηκαν από τον διευθυντή μας, το πρόβλημα της υγρασίας λύθηκε με το βάψιμο του σχολείου, το οποίο το καταφέραμε με κινητοποίηση στην αρμόδια διεύθυνση του δήμου Αθηναίων.
Παλέψαμε για την καθαρίστρια, για δασκάλους, στηρίξαμε οικονομικά για να φτιαχτεί το φωτοτυπικό του σχολείου. Φωνάξαμε και πιέσαμε για να γίνει το τερέν του γηπέδου μπάσκετ.
Κι όλα αυτά με επιμονή και πολλές δράσεις.
Είναι όλα τώρα καλά; Όχι βέβαια.
Με την επόμενη χρονιά, ξαναρχίζουμε. Για να έχουμε καθαρίστρια, για να έχουμε δασκάλους κυρίως και για να έχουμε ένα σχολείο που αξίζει στη δημόσια εκπαίδευση και στα παιδιά μας-μαθητές του.
Καλό Καλοκαίρι, τα λένε τον Σεπτέμβριο, όπως εμείς ξέρουμε!
Ο Σύλλογος γονέων που ούτε στιγμή, με λάθη ή αδυναμίες, δεν σταμάτησε να αγνωίζεται και να κινητοποιείται για το σχολείο, για το δημόσιο σχολείο και για τα παιδιά μας, κατάφερε τα τρία αυτά χρόνια να βγάλει...ψεύτη τον ποιητή.
Ας δούμε λοιπόν τι καταφέραμε ως Σύλλογος και γονείς στο 60ο δημοτικό, σύμφωνα με τις επιταγές του ποητή μας. Τα δέντρα μας κλαδεύτηκαν από την υπηρεσία του δήμου, αν και θα μπορούσε πολύ καλύτερα να τα περιοποιηθεί. Αφησε τις ποροτοκαλιές και λεμονιές ακλάδευτες και δεν έκοψε τις βρωμο-καστανιές που απλώνονται σαν ιός στα άλλα δέντρα.
Οι βρύσες αλλάχτηκαν από τον διευθυντή μας, το πρόβλημα της υγρασίας λύθηκε με το βάψιμο του σχολείου, το οποίο το καταφέραμε με κινητοποίηση στην αρμόδια διεύθυνση του δήμου Αθηναίων.
Παλέψαμε για την καθαρίστρια, για δασκάλους, στηρίξαμε οικονομικά για να φτιαχτεί το φωτοτυπικό του σχολείου. Φωνάξαμε και πιέσαμε για να γίνει το τερέν του γηπέδου μπάσκετ.
Κι όλα αυτά με επιμονή και πολλές δράσεις.
Είναι όλα τώρα καλά; Όχι βέβαια.
Με την επόμενη χρονιά, ξαναρχίζουμε. Για να έχουμε καθαρίστρια, για να έχουμε δασκάλους κυρίως και για να έχουμε ένα σχολείο που αξίζει στη δημόσια εκπαίδευση και στα παιδιά μας-μαθητές του.
Καλό Καλοκαίρι, τα λένε τον Σεπτέμβριο, όπως εμείς ξέρουμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου