Είμαι Δάσκαλος...

Μοντέλο ανάπτυξης για τις εργασιακές σχέσεις στα σχολεία

Επειδή από την αρχή του μνημονίου οποιαδήποτε εργασιακή μεταβολή εφαρμόζεται πρώτα στο δημόσιο τομέα και μετά στον ιδιωτικό και επειδή είμαι καχύποπτος πιστεύω ότι η τεχνική εκπαίδευση και δη οι ειδικότητες που καταργήθηκαν ανέλαβαν να σπάσουν το ψυχολογικό φράγμα της μηνιαίας αντιμισθίας των 150 ευρώ. 

Πιστεύω ότι σε βάθος ελάχιστου χρόνου θα αρχίσουν να καταργούνται μια μια οι ειδικότητες στη δευτεροβάθμια (όχι μόνο της τεχνικής) και θα εφαρμόζεται το μοντέλο του τομέα ΥΓΕΙΑΣ ΠΡΟΝΟΙΑΣ- ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ- ΚΟΜΜΩΤΙΚΗΣ- ΓΡΑΦΙΣΤΙΚΗΣ…

Το μοντέλο ορίζει: Ημιαπασχόληση - μονιμότητα stop- αντιμισθία πείνας- εργασιακά δικαιώματα άνευ- συνταξιοδότηση ποτέ.

Αν η εφαρμογή του νέου μοντέλου στεφθεί με επιτυχία, θα εφαρμοστεί καθολικά σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Με την καθολική εφαρμογή του θα ανατραπούν όλοι οι αρνητικοί δείκτες( ανεργία, δημοσιονομικό έλλειμμα)- νέα εργασιακή οικονομική ζώνη και ΑΝΑΠΤΥΞΗ που είναι το τελικό ζητούμενο, όχι όμως της χώρας αλλά, των βορείων πλουσίων εταίρων μας.
Υ.Γ: Είμαι υπερήφανος που αποτέλεσα το πειραματόζωο σε ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης στο ΜΟΝΤΕΛΟ του ΤΟΜΕΑ ΥΓΕΙΑΣ ΠΡΟΝΟΙΑΣ- ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ- ΚΟΜΜΩΤΙΚΗΣ- ΓΡΑΦΙΣΤΙΚΗΣ.


ΣΑΒΒΙΔΗΣ ΛΑΖΑΡΟΣ
ΠΕ14.02