Εγώ, λοιπόν, δεν το σκύβω το κεφάλι!
Από την Φανή Μπουμπονάρη
Είμαι εκπαιδευτικός της ΠΕ από το 1988 όταν για πρώτη φορά στα 22 μου χρόνια κλήθηκα να εργαστώ σε Δημόσιο σχολείο της Καβάλας από όπου και κατάγομαι. Η μητέρα μου φιλόλογος από αυτούς που οι επιθεωρητές δεν πολυσυμπαθούσαν γιατί είχε το τσαγανό σε δύσκολες εποχές να μη σκύβει το κεφάλι.Στη μνήμη αυτής της μάνας που με δίδαξε να αγωνίζομαι, να έχω πάντα ψηλά το κεφάλι, να μην ζητώ ποτέ ρουσφέτια και εκδουλεύσεις αλλά να αγωνίζομαι και να κατακτώ τους στόχους μου αλλά και για τα παιδιά μου που θέλω να ακολουθήσουν τον δρόμο το δύσκολο του αγώνα και όχι του κιοτή γράφω αυτό το κείμενο.
Η περίφημη αξιολόγηση είναι μπροστά στις πύλες όχι μόνο των σχολείων αλλά και των σπιτιών των μαθητών μας.
Η ΔΟΕ όμως τηρεί σιγή ιχθύος. Γιατί; Επειδή κάποιοι παίρνουν χρήματα από όλα αυτά.
Οι διοργανωτές σεμιναρίων, οι αξιολογητές, οι ομάδες εργασίας του Υπουργείου κοκ. Χρήματα του ΕΣΠΑ. Χρήματα που δεν δίνονται στα σχολεία αλλά σε πρόσωπα. Δεν πειράζει που τα σχολεία δεν έχουν πετρέλαιο, υλικά για πειράματα, χαρτί φωτοτυπικό, σφουγγάρια, μαρκαδόρους για τον πίνακα ...... όλα αυτά επαφίενται στον πατριωτισμό των δασκάλων και των γονιών.
Σημασία έχει να αξιολογήσουμε τους εκπαιδευτικούς που βλέπουν τα παιδιά πολλές φορές περισσότερες ώρες από τους γονείς τους.
Τους εκπαιδευτικούς που τα πρώτα χρόνια τα περισσότερα παιδάκια στην τάξη αποκαλούν τη δασκάλα τους μαμά.Τους εκπαιδευτικούς που αγωνιούν και καμαρώνουν "τα παιδιά τους" .
Από την Φανή Μπουμπονάρη
Είμαι εκπαιδευτικός της ΠΕ από το 1988 όταν για πρώτη φορά στα 22 μου χρόνια κλήθηκα να εργαστώ σε Δημόσιο σχολείο της Καβάλας από όπου και κατάγομαι. Η μητέρα μου φιλόλογος από αυτούς που οι επιθεωρητές δεν πολυσυμπαθούσαν γιατί είχε το τσαγανό σε δύσκολες εποχές να μη σκύβει το κεφάλι.Στη μνήμη αυτής της μάνας που με δίδαξε να αγωνίζομαι, να έχω πάντα ψηλά το κεφάλι, να μην ζητώ ποτέ ρουσφέτια και εκδουλεύσεις αλλά να αγωνίζομαι και να κατακτώ τους στόχους μου αλλά και για τα παιδιά μου που θέλω να ακολουθήσουν τον δρόμο το δύσκολο του αγώνα και όχι του κιοτή γράφω αυτό το κείμενο.
Η περίφημη αξιολόγηση είναι μπροστά στις πύλες όχι μόνο των σχολείων αλλά και των σπιτιών των μαθητών μας.
Η ΔΟΕ όμως τηρεί σιγή ιχθύος. Γιατί; Επειδή κάποιοι παίρνουν χρήματα από όλα αυτά.
Οι διοργανωτές σεμιναρίων, οι αξιολογητές, οι ομάδες εργασίας του Υπουργείου κοκ. Χρήματα του ΕΣΠΑ. Χρήματα που δεν δίνονται στα σχολεία αλλά σε πρόσωπα. Δεν πειράζει που τα σχολεία δεν έχουν πετρέλαιο, υλικά για πειράματα, χαρτί φωτοτυπικό, σφουγγάρια, μαρκαδόρους για τον πίνακα ...... όλα αυτά επαφίενται στον πατριωτισμό των δασκάλων και των γονιών.
Σημασία έχει να αξιολογήσουμε τους εκπαιδευτικούς που βλέπουν τα παιδιά πολλές φορές περισσότερες ώρες από τους γονείς τους.
Τους εκπαιδευτικούς που τα πρώτα χρόνια τα περισσότερα παιδάκια στην τάξη αποκαλούν τη δασκάλα τους μαμά.Τους εκπαιδευτικούς που αγωνιούν και καμαρώνουν "τα παιδιά τους" .