Κυριακή 19 Ιουνίου 2016

Αποχαιρετώντας την ΣΤ ' τάξη του 2015-2016

Εκ μέρους του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 60ου δημοτικού σχολείου Αθήνας
(Και να μην ξεχάσουμε, στα Λευκώματα που πήραν τα παιδιά υπάρχει η ημερομηνία της συνάντησής τους στο σχολείο μας μετά από 12 χρόνια, στις 15 Ιούνη του 2028!) 

Αγαπητοί γονείς, δάσκαλοι, παιδιά 

Συγκινημένες μαμάμες...
Με τους δασκάλους τους  



Βλέποντας από απόσταση την 6χρονη πορεία σας στο σχολείο μας, από μικρά παιδάκια, πρωτάκια που μπήκατε με κλάματα στο προαύλιο, τραβώντας τη φούστα της μαμάς με απόγνωση, ως τώρα την Έκτη, μεγαλωμένα παιδιά, σχεδόν στην εφηβεία, προβάλλει μπροστά μου μια αλήθεια. Μια αλήθεια που μέσα στην καθημερινότητα του σχολείου, της ζωής μας, δεν φαινόταν, δεν φαίνεται.

Είστε τα πρώτα παιδιά της κρίσης. Πρωτάκια το 2010, εκτάκια, έτοιμα να δρασκελίσετε το μέλλον σας, το 2016.  Όλα αυτά τα χρόνια, δύσκολα χρόνια, άγρια χρόνια, με διάφορες κάννες -πανικού, φόβου, μνημονίων, κοινωνικών επιθέσεων, ανεργίας, φόρων, πολιτικών αλλαγών- στον κρόταφο των γονιών σας, μεγαλώνατε και μεγαλώνατε προσπαθώντας να κατανοήσετε-κι εσείς-τις αλλαγές γύρω σας. Με επιρροές διαφορετικές, πιο σκληρές, από ότι τα παλαιότερα παιδιά του δημοτικού.

Μέσα στο σχολείο, ευτυχώς για εσάς, ευτυχώς για τους γονείς, είχατε την προστασία της παιδικότητας, της ξενοιασιάς, του παιχνιδιού, της παιδείας, της μόρφωσης. Χανόταν με το χρόνο η παιδικότητα, γινόταν όμως παιδική υπευθυνότητα και ωριμότητα. Με τη βοήθεια των δασκάλων σας, με ομαδικές εργασίες ή και με ομηρικούς καβγάδες εντός και εκτός σχολικής αίθουσας. Αυτό το σχολείο ήταν η προστασία σας και η αρένα της κοινωνικότητας σας μαζί. Στα καλά και στα άσχημα.

Και τώρα ήρθε η ώρα να κάνετε το επόμενο μεγάλο σας βήμα. Γυμνασιόπαιδα πια. Μεγάλα παιδιά, υπεύθυνα, με όνειρα και στόχους. Αλλά και γνώστες των προβλημάτων που υπάρχουν εκεί έξω, στην κοινωνία.

Ως μέλη του ΔΣ του Συλλόγου Γονέων, ως γονείς που σας ξέρουμε, σας έχουμε παρακολουθήσει από τα πρώτα σας αβέβαια βηματάκια στο νηπιαγωγείο, ως γονείς που σας αγαπάμε και νοιαζόμαστε για εσάς, μια ευχή μόνο για το ταξίδι σας. Ποτέ μα ποτέ μην το βάλετε κάτω, κρατείστε τη σπίθα της παιδείας και της συλλογικότητας, της παρέας και της αλληλεγγύης που μάθατε σε αυτά τα θρανία. Κρατήστε τη αναμμένη, θα τη χρειαστείτε…

Καλό σας δρόμο παιδιά μας… 
14 Ιούνη 2016 

Δεν υπάρχουν σχόλια: